- mieszczuch
- сущ.• бюргер• горожанин* * *♂, мн. Я \mieszczuchу 1. горожанин;2. презр. мещанин, обыватель+
mieszczanin
* * *м, мн И mieszczuchy1) горожа́нин2) презр. мещани́н, обыва́тельSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
mieszczuch
Смотреть что такое "mieszczuch" в других словарях:
mieszczuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek przyzwyczajony do życia w mieście, do jego wygód, udogodnień, uzależniony od nich : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezaradny, wygodny mieszczuch.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieszczuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów «człowiek przywykły i umiejący żyć tylko w mieście; pogardliwie o mieszkańcu miasta» … Słownik języka polskiego
mieszczuch — Mieszkaniec miasta Eng. A city dweller … Słownik Polskiego slangu
facjent cylinderski — mieszczuch … Słownik gwary warszawskiej
typowy — typowywi 1. «odpowiadający pewnemu typowi, pewnej serii przedmiotów, ludzi, zjawisk, będący ich charakterystycznym przedstawicielem; zawierający cechy charakterystyczne dla danego typu; często spotykany, charakterystyczny, znamienny» Typowy błąd … Słownik języka polskiego
zakamieniały — zakamieniałyali «zatwardziały w czymś; uparty, zawzięty, nieustępliwy, nieugięty» Zakamieniały mieszczuch. Była zakamieniała w nienawiści … Słownik języka polskiego
filister — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. filistertrze; lm M. filistertrzy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek bez wyższych aspiracji, ograniczony, o ciasnych horyzontach; mieszczuch, kołtun <niem.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miastowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. Ia, miastowywi, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który mieszka w mieście; mieszczuch : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ci miastowi pojęcia nie mają o życiu na wsi! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
